ART PREPORUKA
BARSKI LJETOPIS: Nikola Nikolić promovisao zbirku priča „Atakama“
Foto: Studio Petović
Nikola Nikolić, afirmisani crnogorski autor, promovisao je sinoć na platou ispred Dvorca kralja Nikole svoju zbirku priča „Atakama“ koja je iz štampe izašla minule 2016. godine u izdanju „Nove knjige“ iz Podgorice. Tematsko-idejna okosnica, poetika i umjetnička vrijednost ovog štiva prikazani su kroz razgovor sa moderatorkom večeri, profesoricom književnosti, urednikom i lektorom u pomenutoj izdavačkoj kući, Jelenom
Krsmanović.
„Atakama“ je knjiga sastavljena od 15 kraćih i dužih priča, koje se bave raznim pojavama savremenog društva – od samoubistva, preko porodičnih i ljubavnih odnosa, pa do totalitarizma i sudara različitih kultura. Na promociji je zaključeno da su one, pored univerzalnih vidika koje
otvaraju, povezive i sa onim što predstavlja kontekst konkretno crnogorskog društva. Nakon promocije, Nikola je novinarima objasnio na koji je način sve to idejno i motivski uvezano sa samim nazivom zbirke, koji predstavlja ime pustinje u Čileu.
– Može se prepoznati da su priče uglavnom vezane za crnogorski milje, makar po ovdašnjim imenima. Naravno, ima i drugačijih. Recimo, sama priča Atakama vezana je za tu čileansku pustinju čiji mi je naziv bio najupečatljiviji kao naslov za knjigu. To što u sebi ujedinjuje ta geografska cjelina, ta pustinja koja je jedno od najsuvljih mjesta na planeti, a istovremeno se na tu posmatra svemir i traže novi oblici života, za mene je bilo fascinantno. Na jednom se mjestu susrijeću krajnosti – život i smrt i pošto generalno, po mom mišljenju, zbirka protiče u toj
atmosferi, našao sam za adekvatan upravo takav naslov – objasnio je Nikolić.
Foto: Studio Petović
Iza ovog mladog autora su i dva zapažena romana Čvor (2011) i Meandar (2014), a nakon zbirke priče, planira još dva romana i pritom ima precizno određenu tematsko-idejnu osnovu za oba.
– Ja nikad ne ulazim projektantski u to – e sad bi recimo trebalo da pišem ljubavni roman, sada porodični, nego jednostavno kad shvatim koja je ideja trenutno najjača i najbolja, koju je najzahvalnije što prije uvrstiti u knjigu, ona dobija prednost. Dešava mi se da, kad završavam sa
pisanjem, kad vidim da su to završne konture, imam potrebu da smišljam, kao u nekoj groznici šta je to sljedeće, jer donekle se stvarno plašim tog momenta kad se budem potpuno odmorio od odjeka prethodne knjige, da će da mi se desi da kažem sebi – čekaj, šta bi ti sada mogao da pišeš. E tu bi morao nastupiti taj konstruktivizam. A ja imam sreću da već za naredna dva romana imam, po mom mišljenju, dobre ideje – otkrio je autor.
Nikola Nikolić je crnogorski autor mlađe generacije, koji sa tog stanovišta smatra da je donekle dobra pojava čak i skribomanija, koja je evidentna kod nas posebno u krugu „mlađih autora“, jer će neminovno nastupiti neka vrsta prirodne selekcije, a što je više materijala, kaže Nikolić, veća
je šansa da se izdvoji nešto dobro. Njegova promocija na Barskom ljetopisu bilo je dio selekcije književnog programa Večernje scene, Mile Čordašević. Naredna književna promocija, zakazana je za utorak, 25. jul kada će ispred Dvorca od 21h svoj roman „Petoljetka nedobrog Džejkoba“
promovisati Senad Karađuzović.
Rasprodate karte za igranje „Orkanskih visova“ u Tivtu
Nakon premijere i tri izuzetno uspješna reprizna igranja u Starom Baru, koprodukcija Barskog ljetopisa i Kraljevskog pozorišta Zetski dom „Orkanski visovi“ u režiji Dore Ruždjak Podolski, igraće se u utorak, 25. jula na maloj sceni Atrijuma Buća u Tivtu, sa početkom u 21:30h, u okviru „Purgatorija“. Karte za ovo igranje su već rasprodate.
Dramatizaciju za predstavu je po motivima istoimenog romana Emili Bronte, uradila Stela Mišković. Uloge tumače: Miloš Pejović (Hitklif), Ana Vučković (Keti), Dejan Ivanić (Hindli), Katarina Krek (Neli), Emir Ćatović (Edgar), Jelena Simić (Izabela), Branka Stanić (Frensis), Simo Trebješanin (Ernšo) i Ognjen Raičević (Herton). Scenografiju za predstavu uradila je Jelena Tomašević, dok se kao kostimografkinja predstave potpisuje Lina Leković. Slobodanka Dabović komponovala je muziku, a dizajn svijetla uradio Elvis Butković.
Riječ rediteljke: Roman govori o ljudskim manama sasvim otvoreno, on ne skriva čovjeka i njegove svijetle i mračne strane. Bronte vrlo hrabro sprovodi tabu temu zlostavljanog djeteta, Hitklifa, koji dolazi u tuđu porodicu bez ikakvog pedigrea. Sa tom tematikom, usvajanjem djece,
mi se i danas mučimo. Radeći na ovom komadu uvidjela sam da Bronte prvi put u istoriji književnosti govori o razvodu. Bronte je samim tim hroničar svega što se nama danas događa.
Mi živimo slobodnije, ali istovremeno opterećenije. Uvijek sam smatrala da čovjek po suštini i potrebama uvijek ostaje isti, samo se socijalnastruktura mijenja, način na koji nas društvo ograničava.
Riječ dramaturškinje: Na svakom koraku života primorani smo da donosimo odluke i pravimo izbore. Mnoge pravimo nesvjesno, mehanički – da li prvo ući pod tuš ili oprati zube, da li doći do prodavnice ovim putem ili onim drugim, dok neke smatramo presudnim. Podilaženje strahovima, frustracijama i ambicijama dovodi do pogrešnih izbora koje ipak moramo prigrliti, da bi uopšte mogli opstati. U svakom slučaju, izbori koje pravimo određuju naše živote. Što se dešava ako ne možemo da se pomirimo sa njima? Ova dramatizacija progovara upravo o
izborima koje pravimo, načinu na koji se nosimo sa njima, načinu na koji prihvatamo tuđe izbore, dosljednosti koju imamo u odnosu na ono što smo izabrali i zašto pravimo izbore sa kojima nismo spremni da živimo.
Najnoviji komentari