SLAJDER ZDRAVLJE
DEFORMITETI KIČME: Svako osmo dijete ima skoliozu, a svako peto lordozu
Dr Sonja Milašinović
Deformiteti kičmenog stuba kod djece sve se češće dijagnostikuju. Do osme godine životaovi deformiteti jednako su zastupljeni i kod dječaka i kod djevojčica, ali nakon tog uzrasta, pet puta su zastupljeniji kod djevojčica. Nasljeđe i loše navike u držanju, nedovoljno fizičke aktivnosti, kratkovidost, neadekvatne klupe i stolice, te preteške školske torbe dovode do poremećaja statike kičmenog stuba, što rezultira deformitetom. Govoreći za MNE magazin o poremećajima vezanim za kičmenim stub, dr Sonja Milašinović, dječji ortoped u Kliničkom centru Crne Gore ističe da kod nas svako osmo dijete ima skoliozu (krivljenje kičme u stranu), a svako peto lordozu (prenaglašena krivina u lumbalnom dijelu kičme).
– Da bi se deformiteti uspješno izliječili, najvažnije je da se rano otkriju. Mogu se uočiti na redovnim sistematskim pregledima, ali promjene bi trebalo, takođe, da zapaze roditelji i nastavnici. Treba pogledati djetetova stopala i utvrditi da li je težina ravnomjerno raspoređena, vidjeti da li dijete ima ravne tabane, kakav je položaj prstiju i skočnih zglobova. Važno je da se analizira položaj koljena – da li se dodiruju, preklapaju ili su možda postavljena previše unazad. Nepravilan položaj stopala i koljena dovodi do lošeg položaja karlice, koja može da bude asimetrična i nagnuta prema jednoj strani tijela. Asimetrije na zglobovima nogu mogu da dovedu do nejednake visine ramena i lopatica. Onda se provjerava simetrija u području vrata, upoređuje se visina ramena i donjih uglova lopatica, kao i njihova udaljenost od kičmenog stuba. Treba da se posmatraju trouglovi stasa (prazan prostor između ruku i struka), čija asimetrija ukazuje na krivljenje kičme ustranu – pojašnjava dr Milašinović.
Ona navodi da se „testom pretklona“, kada se dijete savija prema naprijed, sa opruženim koljenima i laktovima, sastavljenih dlanova, može uočiti da li postoji deformitet kičme. Treba da se posmatra simetrija rebarnih lukova i mišićne mase sa obje strane kičmenog stuba, jer bilo kakva asimetrija ukazuje na poremećaj kičmenog stuba.
Liječenje deformiteta kičme zavisi od uzrasta pacijenta, vrste deformiteta i stepena izraženosti.
-Deformiteti kičme do 20 stepeni liječe korektivnim vježbama. Kod deformiteta između 25 i 35 stepeni, uz vježbe, djeca nose i korektivne midere. Dok dijete nosi mider, ono radi poseban program vježbi kojima poboljšava mišićni tonus i održava fleksibilnost kičmenog stuba. Deformiteti koji se nalaze u grudnom dijelu kičme, ako su preko 50 stepeni, kao i nagle progresije deformiteta kod djece starije od 10 godina, liječe se operativno- kaže naša sagovornica.
Ukoliko dijete ima deformitet kičme, dr Sonja Milašinović kaže da treba da izbjegava sportske aktivnosti koje nesimetrično angažuju mišiće obje polovine tijela, kao što su košarka, rukomet, tenis.
Ona smatra da bi kombinacija plivanja tri puta sedmično sa nekim sportom uticala na razvijanje mišića, bolje zdravlje, ali i sprečavanje gojaznosti, dijabetesa, povišenog krvnog pritiska, koji su danas sve masovniji kod mališana.
Najnoviji komentari