Iako im to može donijeti brojne prednosti u životu i karijeri, osobe koje imaju visok IQ najčešće nijesu srećne.
Smatra se da ljudi sa visokim koeficijentom inteligencije imaju brojne prednosti u životu. Njima se predviđa veći uspjeh u obrazovanju, bolje poslovne pozicije i veća zarada. Ipak, visok IQ ima i svoju “mračnu stranu” – visoka inteligencija kao da ima i visoku cijenu.
U poslednje vrijeme sve više se govori o vezi između visokog koeficijenta inteligencije i raznih mentalnih i autoimunih poremećaja i oboljenja, poput depresije, bipolarnog poremećaja, anksioznosti, ADHD, alergija, astme… Zbog čega je to tako?
Nova studija, objavljena u magazinu Intelligence istražuje mehanizme koji su možda odgovorni za postojanje veze između inteligencije i mentalnih bolesti.
Autori ovog istraživanja uporedili su podatke o 3.715 članova američkog udruženja Mensa sa podacima nacionalnih službi, kako bi ispitali učestalost javljanja nekoliko poremećaja kod ljudi sa većom inteligencijom, u odnosu na prosječnu populaciju.
Rezultati istraživanja su pokazali da visoko inteligentni ljudi imaju 20% veće šanse da im bude dijagnostifikovan autizam, 80% veće šanse da obole od ADHD-a, 83% veće šanse da obole od anksioznosti i 182% šanse da tokom života razviju bilo koji od poremećaja raspoloženja, u odnosu na prosječnu populaciju.
Kada je riječ o fiziološkim poremećajima, ljudi sa veoma visokim IQ-om imaju čak 213% veće šanse da razviju alergije, 108% veće šanse da boluju od astme i 84% veće šanse da razviju neku autoimunu bolest.
Istraživači su se, zatim okrenuli novijoj medicinskoj oblasti psihoneuroimunologije (PNI) ne bi li pronašli odgovore. Ova oblast medicine istražuje kako akumulirani stres, nastao pod uticajem spoljašnjih faktora, utiče na komunikaciju između mozga i imunog sistema.
Istraživači su istakli da kod najpametnijih ljudi često dolazi do preteranog intelektualnog uzbuđenja, što dalje vodi hiper-reaktivnosti centralnog nervnog sistema. S jedne strane, ovo te ljude daruje pojačanom svjesnošću, širinom perspektive i velikim kapacitetom za shvatanje svega što ih okružuje. S druge strane, hiper-reaktivnost centralnog nervnog sistema produbljuje depresije i podriva mentalno zdravlje.
Ovo naročito važi za pjesnike, pisce i uopšte ljude sa pojačanom verbalnom inteligencijom. Njihov emotivan odgovor na okruženje je toliko intenzivan, da povećava šansu za nastanak anksioznih poremećaja i depresije. Oni su pretjerano skloni brizi i preispitivanju i ubog toga često ispaštaju.