MAGAZIN PREPORUKA
ČETRDESET GODINA OD SMRTI ELVISA PRISLIJA: Njegova muzika još živi
Svijet danas obilježava 40 godina od smrti američkog pjevača Elvisa Erona Prislija.
Kralj rokenrola, kako su ga zvali, i što je uistinu bio, ostavio je neizbrisiv trag. To najbolje govori njegova muzika koja se i dan-danas može čuti na radio-stanicama i u domovima širom svijeta.
Ikona kulture 20. vijeka rođena je 8. januara 1935. godine u Tupelu. Ono što će ga pratiti kroz život, praznina u jednom dijelu sebe, dogodilo se uslijed strahovitog gubitka brata blizanca Džesija Gerona Prislija samo 35 minuta prije Elvisovog rođenja. Tako da je broj 35 od početka bio i blagoslov i praznina.
Bila je to siromašna porodica koja se često oslanjala na pomoć u hrani susjeda i vlade. Majka Gledis, s kojom je imao poseban odnos, bila je, kažu prijatelji porodice, dominantna figura. Otac Vernon je, pak, bio bez ambicija i selio s jednog posla na drugi. Godine 1938. čak je osuđen na osam mjeseci zatvora zbog krivotvorenja čeka. Tada je porodica ostala bez doma, pa su morali da se odsele kod rođaka. Ono što je zanimljivo jeste da upravo zbog svoje stidljivosti tokom školovanja nije ostavljao utisak. Smatrali su ga samotnjakom, prosječnim, stalno bi nosio gitaru, iz Muzičkog nerijetko imao i slabu ocjenu, u školi ga zlostavljali i zvali ,,maminim sinom”.
Foto: the100.ru
Veliki muzički uticaj na Elvisa imao je odlazak sa roditeljima u Assembly of God, tako da mu je gospel muzika uvijek bila u srcu. Ono što je u ovom dijelu interesantno jeste da je Elvis u početku imao dosta odbijanja, nerazumijevanja i ,,nikada od tebe neće biti pjevača”, ali tada se izdvojilo jedno ime. Čuveni Sem Filips, kada je Elvis prvi put ušao u studio ,,Sun records”-a kako bi snimio pjesme posvećene majki Gledis ,,My happiness” i ,,That's when your heartaches begin”, rekao je recepcionerki Merion Kajsker da zabilježi: ,,Dobar pjevač balada. Na čekanju.” Kasnije se Kajskerova sjeća da je Filips govorio: ,,Kad bih samo pronašao bjelca sa zvukom i osjećajem afro-Amerikanca, mogao bih zaraditi milijarde dolara.” Upravo Elvisa su smatrali tokom cijele karijere bjelcem sa afro-američkim glasom. I upravo to se desilo 5. jula 1954. godine. Nakon sati i sati provedenih u studiju bezuspješno pokušavajući da snimi pjesmu ,,Without you” sa gitaristom Vilfridom Skotijem Murom i basistom Bilom Blekom, na kraju dana, izmoren, Elvis je uzeo gitaru i počeo da svira Kredapovu ,,That'a all right”. Dvojac mu se pridružio. Mur se sjeća da je tada Filips promolio glavu kroz vrata i pitao ih šta rade. Rekli su kako ne znaju, a onda im je Filips odgovorio da pronađu početak pjesme i počnu iznova. Nakon toga, pjesma je dospjela na radio-stanicu popularnog voditelja Memfisa Djuija Filipsa. Interesovanje je bilo toliko da su slušaoci non-stop zvali željeći da čuju ko pjeva ovu pjesmu, pa je tako posljednja dva sata programa Filips puštao samo ,,That's all right”.
Od tog petog jula rađa se legenda i počinje Elvisov put kroz nezaborav. Ređaju se od ‘56. ,,Heartbreak hotel”, Perkinsova ,,Blue suede shoes”, ,,Hound Dog” Fredija Bela i ,,Bellboys”-a, ,,Don't be cruel”, ,,Love me tender”, ,,All shook up”, ,,Loving you”, ,,Jailhouse rock”, ,,It's Now or Never”, ,,Are you lonesome tonight?”, ,,Can't help falling in love” i druge.
A odakle čuveni potezi nogom i tijelom? Budući da je Elvis bio stidljiv, na nastupu krajem jula 1954. godine, u Overton Park Shell-u, uslijed snažnog osjećaja za ritam i nervoze, Kralj rokenrola počeo je da drma nogu, a, kako se Mur sjeća, žene krenule da vrište od uzbuđenja. Rokenrol muzika u to vrijeme od crkve je smatrana đavoljom, pa su tako iz lokalnog lista Katoličke eparhije poslali pismo čuvenom ozloglašenom i doživotnom direktoru FBI-a Džeju Edgaru Huveru, koji je ucjenjivao poznate ličnosti jer je znao sve njihove ,,prljave tajne”, a za kojeg se kasnije ispostavilo da je i sam bio perverznjak koji bi orgijao satima sa mladićima. U pismu oni Huveru naglašavaju da je ,,Prisli sigurna opasnost po bezbjednost Sjedinjenih Američkih Država, jer njegovi postupci i pokreti seksualno uzbuđuju tinejdžere.”
– Nakon nastupa, više od 1.000 tinejdžera je pokušalo da upadne u Prislijevu sobu. Indikacije štete koju Prisli pravi viđene su u ,,La Crosse”-u kada su dvije srednjoškolke izašle odatle sa Prislijevim autogramom na abdomenu i butini – pišu oni tada Huveru.
Elvis je snimio i puno filmova, od kojih je možda i najzapamćeniji ,,Viva Las Vegas” sa En-Margaret sa kojom je bio u vezi, što je i sama potvrdila u autobiografiji. Ben Mankievič kaže da En-Margaret i dan-danas odbija da razgovara sa novinarima o Elvisu kako bi zaštitila njegovo djelo, te da nema baš riječi hvale za Elvisovog menadžera pukovnika Toma Parkera za kojeg smatra nije pravilno vodio njegovu karijeru. S druge strane, Prisila Prisli iznosi svoje viđenje, rekavši danas za Good Morning Britain da je Elvis bio samotnjak i nikada se do kraja nije izborio sa svojim demonima.
Prisli je preminuo 16. avgusta 1977. godine od srčanog udara.
B.R.
