MAGAZIN PREPORUKA
ZANIMLJIVOSTI: Bata Stojković umalo se udavio na snimanju filma ,,Ko to tamo peva”
Foto: YouTube
U beogradskom bioskopu ,,Kozara”, 3. oktobra 1980. godine, premijeru je imao film uz koji se smijemo i nekoliko decenija kasnije. ,,Ko to tamo peva” danas je jedan od najkultnijih filmova domaće kinematografije. Citati iz njega se izgovaraju svakodnevno, a scene i nakon 37 godina od snimanja burno diskutuju i prepričavaju. Ipak, čak ni najveći fanovi ovog ostvarenja ne znaju da je malo falilo pa da čitav projekat obilježi velika tragedija!
Kako prenosi Dnevno.rs, jedna od najnevjerovatnih priča u srpskoj kinematografiji i dobar pokazatelj odnosa između ovih velikana dogodila se za vrijeme snimanja kultnog filma ,,Ko to tamo peva”, a njenu istinitost u jednom intervjuu je potvrdila i Batina supruga Olga. Sticajem okolnosti, Paja je tada spasao život Bati! Sigurno se sjećate scene u kojoj se Batin lik, nakon što su ga već proglasili mrtvim, pojavljuje plivajući u rijeci. Kadar je sniman u mutnoj i ledenoj Tisi i bezbroj puta je ponavljan tako da se Bata propisno smrzao.
Ono što nije prikazano bila je činjenica da se Bata zamalo udavio! Naime, pošto je bilo hladno, pronašli su mu gornji dio ronilačkog odijela koje je trebalo da nosi ispod odjeće. Kako je Bata bio krupan, gumeno odijelo je jedva od nekud iskopano, a on se jedna uvukao u njega.
Od silnog napora gacanja kroz mulj do koljena, Bati je pozlilo. Malo odijelo ga je gušilo, ali u prvi mah filmska ekipa nije primijetila ništa čudno.
Jedino je Pavle, vrsni poznavalac rijeke i čovjek koji je dobar dio života proveo kraj vode, shvatio u kakvoj opasnosti se Bata nalazi. Uskočio je u vodu, izvadio nož i presjekao to gumeno odijelo kako bi Bata došao do vazduha. Glumac je već bio skroz poplavio.
Inače, ovo su još neke zanimljivosti o filmu:
– Snimanje je počelo 4. aprila 1980. i što je prava rijetkost – sve je išlo redom, od početne pjesme, pa nadalje. To je bilo bitno za glumce, koji onda mogu prirodno da razvijaju likove, da vide šta je njihov partner uradio u prethodnoj sceni, pa da se onda ravnaju po tome.
– Dogovoreno je da traje samo 21 (snimajući) dan, zbog čega se radilo i po 20 sati dnevno.
– Nisu koristili reflektore, pa je cio film je u smeđim i crnim tonovima. Čak je za noćne scene kao glavno osvjetljenje korišćena logorska vatra.
– Ekipa se za snimanje okupljala svakog jutra oko 5 sati, ispred Crkve Svetog Marka u Beogradu.
– Iako je Pavle Vuisić u filmskim krugovima važio kao ,,težak za saradnju, nezgodan i neko ko voli da popije”, ispostavilo se da je Vuisić svakog jutra bio prvi na okupljanju, oran i trijezan.
Izvor: dnevno.rs/blic.rs
