DRUŠTVO SLAJDER
PODGORIČANIN BALŠA LUBARDA U VELSU: Istražuje povezanost nacionalizma sa ekološkom bezbjednošću
Podgoričanin Balša Lubarda primljen je da izučava master studije na vodećoj svjetskoj katedri u oblasti kritičkih studija bezbjednosti na Aberistvit Univerzitetu u Velsu. On za MNE magazin priča kako jedan njegov radni dan protiče u toj zemlji, ali se osvrnuo i na svoj neobičan hobi-borilačke vještine.
Prije nego što nam je Balša prenio utiske o Velsu, prisjetio se studija u Podgorici. On je studirao na Humanističkim studijama Univerziteta Donje Gorice na studijskom programu Bezbjednost- katedra profesorice Olivere Injac. Balša je tu i radio u okviru programa stručnog osposobljavanja, a kao pripravnik učestvovao je kao demonstrator u nastavi na predmetima Međunarodni terorizam i Globalna bezbjednost, takođe, kod profesorice Injac.
– Imao sam izuzetnu podršku od svog fakulteta i univerziteta tokom svog pripravničkog staža. Ipak, posebno bih istakao mentorski rad i jedinstvenu priliku učešća u organizaciji nastave koju mi je profesorica Injac pružila- kaže on.
U Veliku Britaniju je otišao u septembru ove godine kao stipendista Chevening programa koji finansira Ministarstvo spoljnih poslova Ujedinjenog Kraljevstva – Foreign and Commonwealth Office.
-S obzirom da sam dobio tako prestižnu stipendiju i istovremeno bio primljen na vodeću svjetsku katedru u oblasti kritičkih studija bezbjednosti nastavak formalnog obrazovanja u inostranstvu predstavljao je logičan razvojni put. Veoma sam zadovoljan programom studija, kao i kulturom akademske rasprave i istraživanja koju Aberistvit, kao prva katedra Međunarodnih odnosa na svijetu (osnovana 1919.) njeguje – kaže on.
Balša objašnjava kako na Fakultetu istražuje koncepte u okviru kritičkih studija bezbjednosti po kojima je Aberistvit naročito poznat, kao što su teorija sekuritizacije, uticaj etniciteta na poimanje bezbjednosnih izazova, rizika i prijetnji, ljudska i društvena bezbjednost.
-Trenutno istražujem povezanost nacionalizma sa ekološkom bezbjednošću, konceptom koji sve više dobija na značaju- rekao je Balša.
Njegov radni dan na prvi pogled djeluje prilično jednostavno. On kaže da ustaje u šest sati, a kako su master programi rasterećeni dugih predavanja dobar dio dana provede u Nacionalnoj biblioteci Velsa, ili pored mora, čitajući.
-Kasno popodne obično provedem rekreirajući se, najdraže na otvorenom. Konačno, veče je vrijeme za razgovor sa najbližima. Sve ostale stvari, koje su suština tog puta koji svi prelazimo, nisu dio ,,planiranog” radnog dana – kaže naš sagovornik.
S obzirom na jedinstvenost situacije u kojoj se nalazi, on ističe da ne razdvaja slobodno vrijeme od radnog. Kaže da je njegov hobi prilično atipičan – borilački sportovi.
-Izuzetno sam srećan što u Aberistvitu postoji kik-boks tim, čiji sam član. Pošto je ovo jedinstveno iskustvo trudim se i da vikende iskoristim za putovanja do novih i zanimljivih destinacija – prisjeća se on.
On ističe i da nijedno ozbiljno debatovanje ne može proći bez tradicionalnog britanskog paba gdje se u opuštenoj atmosferi najlakše rasčlane kompleksni teorijski i praktični problemi u studijama bezbjednosti.
Naš sagovornik priča i da je Vels zemlja koja je po teritoriji i populaciji neznatno veća od Crne Gore i da je život u malom gradu kao što je Aberistvit vidio kao priliku da se, bez distrakcija, posveti istraživanju.
-Samim tim, proces prilagođavanja nije bio naročito težak. Istorijski gledano Vels je, analogno Crnoj Gori u bivšoj Jugoslaviji, najmanje razvijena teritorija Ujedinjenog Kraljevstva. Imajući to u vidu, sa Velšankama i Velšanima dijelimo osjećaj otpornosti na diktate moćnijih političkih i kulturnih centara. Ipak, taj prkos ima i svoju topliju stranu. Moje dosadašnje iskustvo stanovnike Velsa vidi kao gostoprimne i jednostavne za komunikaciju i saradnju– kaže on.
Balša trenutno čita knjigu ,,Poziv na društvenu konstrukciju” od Keneta Gergena. S obzirom da je jako zainteresovan za epistemološke procese i preispitivanje ,,objektivnih datosti” često čita o ljudskoj prirodi i načinu spoznaje svijeta i stvarnosti.
A odgovarajući na pitanje koji je to njegov posao iz snova, on kaže da je jako teško reći gdje sebe vidi u budućnosti.
– Ipak, prilika da radim u jednoj akademskoj instituciji bila je posebno zadovoljstvo i svojevrsna inspiracija za dalji rad. Posao istraživača je izuzetno odgovoran, mukotrpan i neizvjestan. Sa druge strane, kakva god tema istraživanja bila, neophodno je biti u kontaktu sa mladim ljudima, te iskoristiti njihovu energiju kao motivaciju za otkrivanje nekih novih niša- smatra on.
N.Đ.
