U svijetu zaluđenim seksom, osobe koje ne žude za njim djeluju kao endemska vrsta na koju se čudno gleda, piše Express.hr.
Čitaju li aseksualne osobe romantične romane? Gledaju li pornografiju? Čitaju li tekstove koji mame naslovima sa seksualnim aluzijama?
U novoj knjizi ,,Understanding Asexuality” Entoni Bogert, profesor psihologije s univerziteta Brok i vodeći autor o aseksualnosti, prelazi preko nekoliko ključnih naučnih tvrdnji o toj temi, uključujući i zašto je aseksualnost toliko važna za razumijevanje šireg spektra ljudske seksualnosti.
Bogert definiše aseksualnost kao ,,nedostatak seksualne privlačnosti” ili ,,osjećaja žudnje” prema drugima, te procjenjuje da je oko jedan odsto opšte populacije aseksualno. Poređenja radi, 1,6 odsto Amerikanaca identifikuje se kao osobe homoseksualnih sklonosti.
Ljudi pak nisu jedina vrsta kad je riječ o seksualnim varijacijama, jer su istraživači često glodare korišćene u eksperimentima u laboratorijima prozivali ,,frajerima” ili ,,mekušcima”, zavisno od nivoa njihove zainteresovanosti za seks.
Kod aseksualnih osoba bitno je napomenuti da njihov ,,alat” savršeno radi, samo pokazuju manji stepen seksualne želje.
– Kao što je i za očekivati, aseksualni ljudi manje fantaziraju od seksualnih ljudi. Ustvari, velik dio aseksualaca uopšte nikad nije zamišljao seks – objašnja Bogert.
Celibat i romantična veza
Masturbacija je bitna aktivnost za razumijevanje varijacija među aseksualcima. Zanimljivo je da značajan broj aseksualaca masturbira, no, kako kaže Bogert, ,,ponekad postoji nepovezanost između njih i osoba o kojima maštaju”.
Mnogi aseksualci tako masturbiraju samo kako bi se oslobodili pritiska, a u nekim slučajevima i zato što sami sebe privlače, no stručnjaci su saglasni da su potrebna dalja istraživanja o masturbaciji među aseksualcima, kako bi raspolagali boljim rezultatima.
Dok se celibat u mnogim religijama i tradicijama slavi kao vrlina, aseksualnost se danas često etiketira kao poremećaj. No istina je, tvrde istraživači kao Bogert, potpuno suprotna: aseksualci obično ne pokazuju nikakve znakove invalidnosti ni stresa uzrokovanih svojim stanjem.
To je nešto što ih, na određene načine, čini dobrom kontrolnom grupom za dijagnostifikovanje stresa, riskantnog ponašanja i privremene neuračunjivosti, što sve skupa može uticati na drugu grupu: seksualnu većinu.
Drugo iznenađujuće otkriće jeste da mnoge aseksualne osobe žele biti u romantičnoj vezi.
– Oni žele mnoge neseksualne aspekte ljubavne veze. To su obično fizičke aktivnosti kao što je maženje i intimnost, premda su potpuno nepovezane sa seksualnom željom – kaže Lori Broto, profesorica porodilaštva i ginekologije sa univerziteta u Britanskoj Kolumbiji u Kanadi.
Uz romantične komedije, istraživanje aseksualnosti je vjerovatno učinilo najviše za razdvajanje romantike od seksa, za što su neka istraživanja potvrdila da uključuje različite djelove mozga.
Tako je nauka sad usmjerena na romantičnu stranu partnerskog života, u čemu im uveliko može pomoći i proučavanje aseksualnosti, piše Ozi.
Izvor: Express.hr