Italijanski reditelj Paolo Tavijani, koji je sa bratom Vitoriom režirao upečatljive filmove, uključujući remek-djelo ,,Ja sam Bog otac”, dobitnika Zlatne palme u Kanu 1977. godine, umro je danas u 93. godini, saopštio je gradonačelnik Rima.
– Sa Paolom Tavijanijem napušta nas veliki majstor italijanskog filma. On je sa bratom Vitorijom (koji je umro 2018. sa 88 godina), potpisao nezaboravne, duboke i angažovane filmove – napisao je Roberto Gualtijeri na mreži X.
Sahrana Paola Tavijana biće održana u Rimu u ponedjeljak, javili su italijanski mediji.
Braća Tavijani, koji su formirali rijedak duo u istoriji sedme umjetnosti, zajedno su potpisali ukupno petnaest dugometražnih filmova obilježenih vrlo literarnim stilom, miješanjem istorije, psihoanalize i poezije. Režirali su filmove „Ja sam Bog otac“ (Zlatna palma u Kanu), „Noć svetog Lorenca“, „Haos“, „Vavilone, tu smo“, „Ponoćno sunce“ i „Uskrsnuće“.
Film „Ja sam Bog otac“ (Padre padrone) je adaptacija autobiografskog romana Gavina Leda (Gavino Ledda) o priči mladog pastira koji bježi od despotske kontrole svog oca koji ga je zbog nedostatka novca natjerao da napusti školu i ostavio ga nepismenim do 20. godine.
Poslije smrti svog dvije godine starijeg brata Paolo Tavijani smogao je snage da snimi još jedan posljednji film „Leonora Addio“, koji je prikazan na Berlinaleu 2022. godine.
Dvojica braće, sinovi antifašističkog zagovorništva bili su izrazito inspirisani majstorom neorealizma Robertom Roselinijem i interesovali su se od početaka, tokom šezdesetih, za socijalne teme.
Dobitnici su Gran pri žirija u Kanu za film „Noć svetog Lorenca“ 1982. godine, a 2012. dobili su Zlatnog medvjeda na fimskom festivalu u Berlinu za film „Cezar treba da umre“.
Oni su 1986. godine dobili Zlatnog lava na filmskom festivalu u Veneciji za cjelokupno umjetničko djelo.
Izvor: CdM