MNE magazin i Crnogorsko narodno pozorište nagrađuju šest čitalaca za večerašnju predstavu ,,Bladi Mun“ (Velika scena, 20 sati) po tekstu i u režiji Ane Đorđević.
Šest čitalaca koji prvi, danas nakon 12 sati, pošalju podatke (ime, prezime i broj telefona) na mail: redakcija@mnemagazin.me dobiće kartu za predstavu ,,Policajci”.
O predstavi
Oni su na večeri. Oni su bračni partneri, oni su prijatelji, oni su ljubavnici. Oni su na prostranoj terasi pokraj mora, zapljusnuti zvukom niskih talasa i naletima slanog zraka. Čekaju pomračenje Mjeseca koji je najavljen kao prilično spektakularan prizor. Te večeri nastupa takozvani bladi mun, crveni mjesec, moćniji od bilo kog drugog Mjeseca. Pomračenja su vrijeme često brzih promjena. Pomračenja otpuštaju potrebu u vjerovanje da postoji jedan pristup, jedan ugao, jedna filozofija, jedan pravi izlaz. Pomračenje je prostor snažne intuicije, kad energija postane krajnje nepredvidiva, a likovi moraju da podignu sidra i zapute se prema otvorenoj vodi i oslobode starog prtljaga. Krajevi u životima tih ljudi su labavi, no katkad očajnički pokušavaju da pronađu način da ih privežu za nova poglavlja. Rad na ovoj predstavi se postavio kao satni mehanizam, kao organizam neprestanih promjena, koji se rotiraju, izvrću, ali nikad ne staju. Ritam pulsira dosljedno, otvara vrata velikih odluka, mijenja perspesktive, okreće sudbine. Iza svega, rediteljka Ana Đorđević je uspjela da nedefinisanu mješavinu ljudskih sudbina i kosmičkih uticaja dovede u ravnotežu, da jedan polifoni mehanizam iskontruiše u nit, u nježnu sliku iz koje sve izraste, u kojoj sve i nestane.
Dramaturg je Stefan Bošković, kostimografkinja Svetlana Cvijanović, scenografkinja Ljubica Petrović, muziku su radili Ivana Čanović i Bojan Jovović, asistentkinja rediteljke je Nataša Milićević, asistentinja kostimografkinje je Gordana Bulatović a izvršni producent Danilo Milatović.
U predstavi igraju: Sanja Vujisić, Nikola Perišić, Kristina Stevović Obradović, Aleksandar Gavranić, Filip Đuretić, Maša Božović, Stevan Vuković i Branka Otašević.
– Rad na ovoj predstavi se postavio kao satni mehanizam, kao organizam neprestanih promjena, koji se rotiraju, izvrću, ali nikad ne staju. Ritam pulsira dosljedno, otvara vrata velikih odluka, mijenja perspesktive, okreće sudbine. Iza svega, rediteljka Ana Đorđević je uspjela da nedefinisanu mješavinu ljudskih sudbina i kosmičkih uticaja dovede u ravnotežu, da jedan polifoni mehanizam iskontruiše u nit, u nježnu sliku iz koje sve izraste, u kojoj sve i nestane – kazao je dramaturg Stefan Bošković.