Selekcija feminističkih filmova iz programa Feministički činovi igre i imaginacije počinje danas i trajaće u online festivalskom izdanju do 12. decembra, saopšteno je iz Press tima Pravo Ljudski Film Festivala.
– Tematski fokus programa su filmski gestovi koji svojim glasovima slave prisustvo onoga što se nije moglo izbrisati ili namjerno nije zabilježeno. Reflektivni i senzorni prostori u kojima se slijede bol, borbe, ljubavi i sposobnosti bivanja zajedno koji nas uče kako da nadživimo patrijarhat – kažu organizatori.
Film Naše tiho mjesto rediteljke Elitze Gueorguieve prati proces nastanka romana koji njen bjeloruski alter-ego, Aliona, započinje o svom ocu, pomorskom avanturisti, fizičaru i sanjaru, nestalom na turskoj obali 1995. godine. Uz proces gubitka i emancipacije kroz pisanje, autorka osmišljava vlastiti vizuelni jezik, pojačavajući napetost između sna i stvarnosti, poezije i sjećanja.
Biljka (879 stranica, 33 dana) rediteljke Ruth Höflich, Nevidljiva pobuna u režiji Pilar Monsell i Ahorita Frames Angelike Levi donose priče o izgubljenim prošlostima žena, pobuna i tortura. Höflich razvija priču iz 1980-ih, od transkripta suđenja vješticama, koji oblikuje kao razgovor između majke i kćeri, koji varira između istorijskih činjenica preživjelog svjedočanstva do ličnih, predačkih veza sa događajem. Kolekcija analognih i digitalnih fotografija koje se prenose, razvijaju i prepliću kroz čitav film zamijenjuju protagoniste, u namjeri da prizovu prostor između neviđenih historija i međugeneracijskih transmisija. S druge strane, rediteljka Monsel prati jednu od istorijski najpoznatijih pobuna, ,,Pobunu za hljeb”, koju je vodila žena iz Kordobe, u maju 1652. godine. Nema lica, niti imena. Nema niti jedne njihove slike. Ipak, pitanje ostaje, da li se gestove otpora koje ne možemo vidjeti mogu rekonstruisati?
Ahorita Frames rediteljke Levi odvija se na graničnom prelazu PedWest u Tijuani, gdje preostali migranti oživljavaju istoriju Latinoamerikanke koje je čistila tzv. Ground Zero na kojem su se nalazili tornjevi Svjetskog trgovačkog centra, bez regulisanog boravka i bez odgovarajuće respiratorne zaštite.
Posljednja grupa filmova našeg programa dijeli opsesiju napetosti između zvučnog i vizuelnog te političkih, etičkih i estetskih implikacija. Ovi filmovi razmišljaju o pozadini i prvom planu, te o tome kako je slušanje alat za kretanje u dubine gledanja. Prvi od ovih kreativnih dokumentaraca, Ruka koja pjeva od Alex Reynolds i Alme Söderberg prati glas koji kaže ,,ptica” i pojavljuje se ptica u oku, gdje je samo sekundu prije bila ruka, ili drvo, ili zviždaljka.
Film Mogućnost za primjereni bijes rediteljke Vike Kirchenbauer predstavlja pokušaj lične i autorefleksivne forme umjetničke kritike koja razmatra savremenu umjetnost, od njenog stvaranja do prezentacije, iz klasne perspektive. Pored pitanja koja nastaju kod dodira negativnog efekta i političkog agensa, rad problematizira pretpostavke gornje mobilnosti koje polje moderne umjetnosti jednako proizvodi i pretpostavlja. Putem esejističkog pristupa, ovaj video rad zrcali višesložna značenja daljine u njenom subjektivnom i društvenom smislu.
Posljednji film selekcije, Prvi rođendan nakon kraja svijeta rediteljke Farah Hasanbegović donosi smak svijeta u ukrštanju kuvarske emisije i animiranih slika, gdje se dijete prisjeća svog prvog susreta s depresijom.
,,Kako se stid može prenijeti?”; ,,Da li postoje takva mjesta?”; „Zar nisu svi takođe zabrinuti?“; ,,Optužili su je njeni rođaci, da li ste to znali? Bila je žena biljka, kako se zvala?”; ,,Zašto je ovo tako prokleto teško i traje tako prokleto dugo?; ,,Imate li malo vremena?”; ,,Koliko milja treba prijeći da bi došao do svog centra?”. Ovo su neka od pitanja koja nas mogu pronaći u ovih sedam filmova, a svako od nas može se sam zaputiti u potragu za odgovorima na njih u toku festivala. – poruka je programerke Adrianne Quene koja poziva gledaoce da se pridruže online izdanju.
Šesnaesto izdanje Pravo Ljudski Film Festivala velikodušno je podržano od strane Nacionalne fondacije za demokratiju (Vašington) i mnogih drugih partnera, dok je specijalni program Više od svega, željela sam još malo ostati – savremeni brazilski film uz podršku Ambasade Brazila u Bosni i Hercegovini.
Za sve informacije o dostupnosti filmova, kao i svim ostalim festivalskim aktivnostima, pratite web stranicu pravoljudski.org, društvene mreže i hashtagove #plj16 i #pravoljudski16.