DRUŠTVO PREPORUKA
MUZEJ GRADA PERASTA: Upriličeno autorsko veče Dragane Kršenković-Brković
Autorsko veče “Svijet varki i iluzija“ književnice Dragane Kršenković – Brković održano je sinoć (1. oktobar) u Muzeju grada Perasta.
Dragana Kršenković – Brković autorka je romana “Atelanska igra” i “Izgubljeni pečat”, zbirki pripovjedaka “Vatra u Aleksandriji” i “Gospodarska palata”, zbirke jednočinki “Iza nevidljivog zida”, monografija “Poetika prolaznosti: Organizacija vremena u Ranim jadima Danila Kiša” i “Fragmenti: Zapisi o književnosti”, kao i knjiga za djecu – “Tajna plavog kristala”, “Duh Manitog jezera”, “Muzičar s cilindrom i cvijetom na reveru”, “Modra planina” i “Tajna jedne Tajne”.
Direktorka Opštinske javne ustanove “Muzeji” Kotor mr Slađana Mijanović imala je uvodnu riječ, dok je književnik Miraš Martinović istakao kako je Dragana Kršenković – Brković ozbiljan pisac, a njen roman i pripovjetke ozbiljna djela.
-Ako neko piše najbolje u zemlji i regionu, onda je to Dragana Kršenković – Brković. Postoje knjige koje bude pažnju i strast, a među Draganinim djelima neka su upravo takva. Njena priča jednostavno teče kao bistra voda u kojoj se sve vidi, sve je jasno i providno. Mnogo je istorijskih romana napisano i istorijskih novela i ljudi su se držali istorije. Držali su se istorije oni koji su bili malog dara, a veliki umjetnici rade mimo istorije. Drže se istorije kao okvira, ali rade svoj posao – stvaraju umjetnosti. Dragana je izmislila ovu knjigu, ali ona je toliko stvarna da je stvarnija od stvarnosti. Ona se prepoznaje u ovom vremenu, ali prepoznavaće se u mnogim vremenima i nalaziće svoje čitaoce – ocijenio je Martinović, posebno se osvrćući na “Atelansku igru”.
Ovaj roman, koji je pisan tri godine, fikcija je, ali sa tri stvarna lika, kazala je sama autorka.
-Ja sam krenula u ispitivanje uzroka. Atelanska igra je pozorišni pojam. To je farsa. To su oblici pozorišnog pričanja priče. Atelanska igra razvila se iz ideje da napišem priču o odnosu umjetnika i vlasti. Krajem sedamdesetih i osamdesetih godina umjetnici su imali važnu ulogu u društvu, uključivali su se u nešto što je umjetničkom biću nedopustivo. Ja sam odlučila da svoje stavove ne iznosim preko kolumni i javnih nastupa. Pretočila sam ih u roman – objasnila je Kršenković-Brković.
Književnost je, njene su riječi, ono mjesto na kome se najdublje može izraziti lični revolt, neslaganje i odbijanje svih onih procesa koji nam razaraju život, čineći ga, generalno, jedva izdržljivim.
-Da bih izrazila neslaganje odabrala sam jedan drugačiji put. Nasuprot očekivanom opisivanju svog onog užasa što je bila, i što nažalost još uvek jeste, naša stvarnost, ja sam se okrenula ‘osluškivanju’ onih unutrašnjih, na prvi pogled ‘nevidljivih’ tokova, sve sa jednim ciljem – da pokušam da razumijem na kojoj to matrici dešavanja počiva ovaj naš današnji trenutak. Dva momenta su se odmah nametnula – to su nasilje i mitološka svijest. Tako se moje priče, razmještene u prostoru i vremenu, bave onim što bi se moglo nazvati ‘iskonska stvarnost’ – strukturom nesvjesnog koja se odražava u ritualnim modelima kolektivnog ponašanja; potom, silama razaranja sa ishodištem u kolektivno-nesvjesnom; očajničkom potrebom da se vlada i osjeti moć – kazala je Kršenković-Brković.
Književno veče, čiji je moderator bila Biserka Milić, upriličila je Opštinska javna ustanova „Muzeji“ Kotor.
