Žene zaposlene u tekstilnoj industriji su 8. marta 1857. godine u Njujorku protestvovale zbog loših uslova i niskih plata. Danas, zahvaljujući njima, obilježavamo Međunarodni dan žena.
Američke radnice su tog dana marširale i zahtijevale bolje uslove, radno vrijeme u trajanju od 10 sati dnevno, povećanje plata, pravo da glasaju i, uopšte, jednakost. Skupu su prisustvovale stotine žena, a protest je prekinula policija.
Ipak, nekoliko mjeseci kasnije, radnice u tekstilnoj industriji su osnovale radnički sindikat.
Protesti nezadovoljnih žena od tog trenutka bili su sve ćešći, a jedan od najznačajnijih je održan 1908. godine, kada je Njujorkom marširalo 15.000 žena, tražeći isto što i dame 1857. godine – pravo glasa, više plate i kraće radno vrijeme.
Dvije godine kasnije, 1910, u Kopenhagenu je održana Prva međunarodna ženska konferencija, u Socijalističke internacionale, a tom prilikom je ustanovljen Dan žena. Prijedlog za obilježavanje ovog datuma dala je Klara Cetkin, čuvena njemačka aktivistkinja za prava žena. Već 1911. godine, više od milion žena je slavilo Dan žena u Njemačkoj, Švajcarskoj, Austriji i Danskoj. Ubrzo je u Rusiji Dan žena postao državni praznik, a on se u sovjetskoj eri obilježavao kao praznik “Herojstvo radnica”.
Od 1975. godine, koju su Ujedinjene nacije proglasile godinom žena, ovaj praznik je i zvanično Međunarodni dan žena. Danas se u čast dama svakog osmog marta širom svijeta održavaju brojne manifestacije, na kojima se ističe uspjeh žena na svim poljima.
Sudeći po nekim izvorima, njujorški protest nije se dogodio 8. marta. Štaviše, mnogi vjeruju da se na današnji dan nije dogodilo ništa u vezi s pravima žena. Sociološkinja Lilijan Kandel i feministkinja Fransoaz Pik smatraju da je smještanjem Dana žena u okvir osmog marta i podsjećanjem na njujorške radnice izbjegnuto da se ovaj praznik vezuje za sovjetsku istoriju, čime je on dobio snažniji međunarodni karakter.
Izvor: Nacionalna geografija