Pjevač narodne muzike Jordan Nikolić preminuo je u petak u Beogradu u 85. godini, a publika će ga pamtiti prvenstveno po pjesmama sa Kosova i Metohije, gdje je rođen. Melos zavičaja ostao je duboko urezan u njegovoj intrepretaciji, sa posebnom emocijom pjevao je ,Udade se Jagodo”, ,,Marijo, deli bela kumrijo”, ,,Oj, golube”, ,,E, dragi, dragi” (Kosovski božuri)… Rođen je u Prizrenu a na Filološkom fakultetu u Beogradu završio je jugoslovensku književnost i srpskohrvatski jezik.
Na početku karijere pobijedio je na takmičenju gradova Srbije pjevajući napolitanske kancone, zbog čega je dobio nadimak Jordan Napolitanac. Prve pjesme snimio je 1961. za Radio Prištinu, a 1968. za Radio Beograd. Nastupao je sa Velikim narodnim orkestrom pod upravom Radeta Jašarevića, a kasnije i Ljubiše Pavkovića, kao i sa Narodnim ansamblom pod vođstvom Branimira Đokića. Prvu ploču je snimio za PGP RTB i to sa grčkim pjesmama, a narednu sa numerama iz Srbije i Makedonije u duetu sa Danicom Obrenić. Jordan Nikolić je kasnije pjevao i snimao isključivo narodne pjesme sa Kosova i Metohije prema zapisima etnomuzikologa Miodraga Vasiljevića. Mada je mogao da ostane u Radio Beogradu, Jordan je odlučio da se vrati u zavičaj. Radio je 18 godina kao muzički urednik u Radio Prištini, u čijoj je fonoteci ostalo 55 kosovskih narodnih pjesama koje se snimio, a u Radio Beogradu 73 numere.
Povodom smrti Jordana Nikolića, telegram saučešća njegovoj porodici uputio je ministar kulture i informisanja Vladan Vukosavljević.
– Jordan Nikolić je čitavog života ostao odan kosovskometohijskom melosu, kao njegov izvrsni vokalni tumač i čuvar. Niz najdivnijih starosrbijanskih pjesama prepoznajemo upravo po Nikolićevom moćnom izvođenju. Bio je to carski glas carskog Prizrena. Glas Jordana Nikolića bio je dostojan posrednik melodijske dubine i punoće muzičkog nasljeđa srpskog Kosova i Metohije – navodi se u telegramu.
Od Jordana Nikolića oprostio se i dječji pjesnik Mošo Odalović na Facebooku uz poruku: ,,Za dušu Jordanovu, koji dušu dade pjesmi”. Svom prijatelju posvetio je i crtež psa, humke i crkve u daljini, objavivši pjesmu ,,U selo kavga golema” u Jordanovom izvođenju, uz riječi da je u njegovom Starom Grackom to bila najvoljenija pjesma:
– Nije bilo svadbe, igranke, ispraćaja u vojsku, a da je svi, na sav glas ne zapjevaju! Vjerujte, i mi smo je kao osnovci, znali napamet. Naknadno smo shvatili tekst, al svejedno, bila je i trajala dok nas je bilo, kao najpjesma jednog, jedinog, neponovljivog i obožavanog Jordana.
Izvor: novosti.rs