U cilju podizanja svijesti o važnosti jednakog ostvarivanja osnovnih ljudskih prava svih naših građana i građanki, Ministarstvo za ljudska i manjinska prava u saradnji sa Ministarstvom kulture, Crnogorskim narodnim pozorištem i nevladinim organizacijama za zaštitu prava lica sa invaliditetom organizuje sjutra, 5. decembra 2017. godine, izvođenje predstave „Šćeri moja“, koja je na redovnom repertoaru CNP-a, piše u saopštenju Ministarstva za ljudska i manjinska prava.
Predstavu će moći da prate lica sa različitim oblicima invaliditeta zajedno sa redovnom publikom. U tu svrhu, angažovani su i gestovni i narativni prevodioci.
U press sali Crnogorskog narodnog pozorišta biće izloženi radovi jednog od najistaknutijih boraca za zaštitu prava lica sa invaliditetom, nedavno preminulog Milana Šaranovića.
O predstavi
Predstava ,,Šćeri moja”, Maje Todorović, u adaptaciji i režiji Ane Vukotić biće izvedena sjutra na Velikoj sceni u 20 sati.
Glumačku ekipu predstave čine: Vanja Jovićević, Mirko Vlahović, Varja Đukić, Dušan Kovačević, Slavko Kalezić, Goran Vujović, Stevan Radusinović, Slobodan Marunović, Danilo Čelebić, Zoran Vujović i Mišo Obradović.
Aleksandar Vukotić je radio scenografiju, Leo Kulaš potpisuje kostime, Lina Leković je asistentkinja kostimografa, Aleksandar Radunović Popaj je uradio muziku, Sonja Vukićević je koreograf predstave, Balša Poček je saradnik na dramaturgiji a izvršna producentkinja predstave je Nela Otašević.
Drama ,,Šćeri moja” nagrađena je kao najbolja na konkursu Crnogorskog narodnog pozorišta za savremeni domaći dramski tekst.
Iako su junaci drame „Šćeri moja“ istorijske ličnosti, ovo nije istorijska drama. Istorijska građa je samo polazišna tačka za bavljenje aktuelnim temama, a to je prije svega pitanje položaja žene i odnosa prema ženskom djetetu. Drama ne sudi, ne traži krivce i ne daje odgovore, već postavlja pitanja. Ona nije nikakav feministički pamflet, a moja želja, kao pisca je bila da njom podstaknem i žene i muškarce na razmišljanje i na preispitivanje odnosa prema ženskom polu, prije svega ženskoj djeci. To je problem koji je i dalje veoma prisutan u našem društvu (ne samo u Crnoj Gori već i globalno), iako se često izbjegava da se o tome govori. Tri tačke iza naslova sugerišu obraćanje „šćerima“: šta im to govorimo, šta im možemo reći, šta bi trebalo da im kažemo… dok ne bude kasno, kaže o tekstu Maja Todorović.