Predstava “Malo o duši” po stihovima pjesnikinje Vislave Šimborske, u adaptaciji i režiji Varje Đukić biće odigrana u subotu, 18. novembra 2017. godine u 20 sati u Kraljevskom pozorištu Zetski dom na Ceninju. Predstava je premijeru imala 24. maja u velikoj sali Centra za kulturu Tivat, a nastala je u koprodukciji Centra za kulturu Tivat, Kraljevskog pozorišta Zetski dom sa Cetinja i bjelopoljskih Ratkovićevih večeri poezije. Predstava je igrana i na ovogodišnjem Festivalu internacionalnog alternativnog teatra (FIAT), na Ratkovićevim večerima poezije i književnom festivalu Odakle zovem. Muziku za predstavu komponovala je Nina Perović, a sviraće i violistkinja Ana Rašović. Poeziju Vislave Šimborske prevela je Biserka Rajčić.
-Predstava Malo o duši je adaptacija 14 pjesama Šimborske iz zbirke Trenutak koja sadrži 23 pjesme. Izbor je “diktirala” dramaturška ideja da se u tri “nivoa” u razvije monološka, dijaloška i konačno poezija koja izlazi svjesno tematski u dijalog ne samo sa čitaocem pojedinačno, već sa grupama, narodima, čovječanstvom. U tri sam segmenta dramturgiju adaptacije formirala. U prvom dijelu pjesme Trenutak, Oblaci, Negativ, Ćutanje bilja, Rani sati, Djevojčica svlači čaršaf sa stola, razvijaju suodnos faktogrfije, pjesnikinje smrti dok se upravo odvija neka vrsta buđenja, rađanja prvobitne dimenzije – portage za relativizaciom trajanja. Naslovna pjesma Trenutak upravo je pokušaj apsolutne relativizacije vremena. Slijede pjesme koje se razvijaju ritmički i muzički, mijenjaju poziciju sagledavanja sopstvene pozicije u odnosu na jezik, prirodu, pol, drugi pol, ljudski rod, ontologiju, antropologiju, biologiju, filozofiju, sociologiju, politiku, fiziku… U drugom dijelu se u pjesmama Tušta i Tma, Tri najneobičnije reči, Iz sećanja i Lista uzete, uzimam kao situaciju u kojoj realizujemo karnevalizacije prirode pjesništva – pjesnikinje, glas razmjenjuje dijaloški sa publikom. U trećem, karnevalizacija, poezije koja samu sebe kao subjekta relativizuje, svoje domete, ulogu, društvene funkcije, preobrati se u direktnu, angažovanu i neupitnu etičku poziciju. Počinje upravo pjesmom po kojoj predstavi dajem naziv Malo o duši – rekla je o predstavi rediteljka Varja Đukić.
Pjesme su, svaka pojedinačno, kao sekvence, dinamične i zaokuružene unutar sebe. Muzika u predstavi predstavlja bitan dramaturški sloj. Kroz nekoliko različitih segmenata, u vidu dijaloga, pratnje ili diskretnog muzičkog sjenčenja, zvučno oblikuje čitanje poezije Šimborske. Kolaž, kao dominantan pristup u oblikovanju forme čitave predstave, podebljan je muzičkim slojem (zaokruženim muzičkim cjelinama koje se jedna na drugu nadovezuju), koji čine tri segmenta: solo violina kao aktivni učesnik na sceni, prethodno snimljen i muzički oblikovan audio zapis koji se reprodukuje sa zvučnika, kao i specifičan tretman glasa glumice, koji je elektronskim putem na različite načine modifikovan.
Varja Đukić, glumica i rediteljka
Varja Đukić je rođena 18. aprila 1962. godine u Zagrebu, Hrvatska. Studije glume na Fakultetu dramskih umetnosti u Beogradu, upisala 1980. godine na klasi prof. Ognjenke Milićević. Kao studentkinja druge godine, igrala u fimu Variola vera u režiji Gorana Markovića i dobila nagradu za najboljeg debitanta na Jugoslovenskom filmskom festivalu u Puli, iste godine igrala u fimu Stepenice za nebo, Miroslava Lekića. Kao student treće godine igrala u seriji JRT Banjica, režija Sava Mrmak. Kao student četvrte godine, debitovala na sceni Jugoslovenskog dramskog pozorišta u Beogradu u predstavi Zli dusi, režija Stevo Žigon, igrala u predstavi Mara – Sad u režiji Petra Zeca u pozorištu Dvorište. Diplomirala 1984. godine kao autor monodrame “Ovaj smak sveta” rađene po esejima Elijasa Kanetija i dobila Oktobarsku nagradu grada Beograda za najbolji studentski rad.
Od 1989 do 2001. radi kao asistent, saradnik na predmetu gluma, katedra za glumu na Fakultetu dramskih umetnosti u Beogradu. Od 1998. živi i radi u Podgorici kao samostalni umjetnik do osnivanja knjižare Karver 2005. Od 2008. Član ansambla CNP-a. Igrala u TV serijama i dramama JRT (RTS, RTNS) i RTS : Banjica, Narodni poslanik, Tesla, Nedovršena sinfonija i filmovima: Variola vera, Stepenice za nebo, U ime oca i sina, Pogled sa Ajfelovog tornja, Imam nešto važno da vam kažem.
Igrala u predstavama Jugoslovenskog dramskog pozorišta: Zli dusi (Lizaveta Nikolajevna), Žak ili pokornost (Roberta), Na letovanju (Varja), Mario i mađioničar (Silvestara); Pozorišta Dvorište, Mara – Sad (Šarlota Kordej); Ateljea 212 i Narodnog pozorišta Sombor, Lunasa (Agneza); Beogradskg dramskog pozorišta, Kuća strave-Seosko dvorište (Bepi); Dah teatara, Ova vavilonsaka pometnja (Anđeo), Darovi naših predaka (Tuta), Nezavisna produkcija, Beograd: Pod muškim kišobranom (Parun Vesna); Crnogorskog narodnog pozorišta, Titograd od 1985. do 1990: Veliki briljantni valcer (Ljubica), Krojači džinsa (Marija), Noć bogova (Luda), Klaustrofobična komedija (Balerina), Revizor (Hljestakov); Budva grad teatra: Banović Strahinja (Žena), Jerma (Marija); Zetskog doma: Princeza Ksenija od Crne Gore (Ksenija), Kralj Ibi (majka Ibi), Višnjik (Ranjevska), Hanibal podzemni (Kleo), Maškarata ispod kuplja; Dokle pogled seže; Barskog ljetopisa: Vladimir i Kosara (Kosara), Hasanaginica (Hasanaginica); Crnogorskog narodnog pozorišta od 2000. do danas : Party time(Džila),Nora( Linde), Joneskomanija(Gospođa Smit),Nigdje nikog nemam (Sara), Ko se boji Virdžinije Vulf (Marta), Na ljetovanju (Marija Ljvovna), Ribarske svađe (Libera), Post scriptum ( M. I Majka), Šćeri moja (Milena).
Objavljivala esejistiku, u pozorišnim i časopisima za književnost i kulturu u Crnoj Gori i Srbiji (Zbornik FDU, Beograd, Scena, Novi Sad, Ars, Cetinje, Montenegro mobil art, Podgorica, Gest, Podgorica ). Autor knjige Pozorišni geto (CDNK, 2000.) i In Patria (Sibila d.o.o, CKZD 2014). Autor radio drama Devojčica u cveću rezede i 1919. i mnoge druge (RTS). Autor pozorišnih predstava: Tebi iz jučerašnje po djelima Marine Cvetajeve (1998, CKZD, Beograd; 1999, KIC, Podgorica: Zetski dom, Cetinje); Pozorišni geto (Pula 2006); Post scriptum po djelima Danila Kiša (2013. CNP, Podgorica). Priznanja za glumu: Nagrada za naboljeg debitanta u Puli 1982. za ulogu Danke u filmu Variola Vera (režija Goran Marković), Oktobarska nagrada grada Beograda 1984. za diplomsku predstavu Ovaj smak sveta, Sterijina nagrada za najbolju glumicu 1996. za ulogu Žene (Banović Strahinja, režija Nikita Milivojević, Budva grad teatar, Zvazdara teatar), Nagrada Udruženj adramskih umjetnika Crne Gore 2000. za uloge Džila, Mlada žena, Dasti (Party time, režija Eduard Miler, CNP), Godišnja nagrada Crnogorskog narodnog pozorišta za ulogu Linde (Nora, režija Branislav Mićunović, CNP), Nagrada za glumačko ostvarenje, Vršačka pozorišna jesen, 2002. za ulogu Gospođe Smit (Jonesko manija, režija Eduard Miler, CNP), Nagrada Ardalion za najbolju glumicu, Jugoslovenski pozorišni festival, Užice, 2003. za ulogu Sare (Nigdje nikog nemam, režijaEgon Savin, CNP), Nagrada Ardalion za najbolju glumicu, Jugoslovenski pozorišni festival, Užice, 2005. za ulogu Ranjevske (Višnjik, režija Ivica Kunčević, Zetski dom), Velika nagrada Crnogorskog narodnog pozorišta 2009. za ulogu Marte (Ko se boji Virdžinije Vulf, režija Dino Mustafić, CNP), Nagrada Bijenala crnogorskog teatra za glavnu žensku ulogu, za ulogu Marte (Ko se boji Virdžinije Vulf, režija Dino Mustafić, CNP), Nagrada Budva grad tetara 2015.
Nina Perović, kompozitorka
Nina Perović je završila osnovne i specijalističke studije kompozicije na Muzičkoj akademiji na Cetinju u klasi profesora Žarka Mirkovića. Uporedo sa studijama kompozicije, završava osnovne i specijalističke studije klavira u klasi profesora Aleksandra Serdara i Vladimira Bočkarjova. Zahvaljujući stipendiji Basileus nastavlja studije kompozicije na Muzičkoj akademiji u Ljubljani u klasi profesora Uroša Rojka, gdje stiče Master diplomu. Na Fakultetu muzičke umetnosti u Beogradu završava doktorske studije kompozicije, u klasi profesora Srđana Hofmana. Usavršavala se na brojnim kursevima u inostranstvu kod renomiranih kompozitora poput Klausa Langa, Pitera Ablingera, Dmitrija Kourliandskog, Vinka Globokara, Najdžela Osborna i drugih. Dobitnica je brojnih nagrada i priznanja, ukljućujući nagradu Kompositions-Preisgestiftetvom Soziale und Kulturelle Einrichtungen za kompoziciju Gusle u okviru 21. Internationale Sommerakademie Prag Wien Budapest 2011.godine. Njene kompozicije izvođene su u Austriji, Italiji, Sloveniji, Njemačkoj, Mađarskoj, Švajcarskoj, Hrvatskoj, Srbiji, Bosni i Hercegovini i Crnoj Gori. Član je Odjeljenja za muzičku umjetnost u Crnogorskoj akademiji nauka i umjetnosti. Dodijeljena joj je titula ambasadora KotorArt Don Brankovih dana muzike.
Ana Rašović, violistkinja
Ana Rašović (violinistkinja) je pohađalanižu i srednjumuzičkuškolu “Andre Navara“ uPodgorici u klasi profesorice Vesne Milojević. Upisala je Muzičku akademiju sa šesnaest godina i završila specijalističke studije violine sa dvadeset, u klasiprofesora Grigorija Kraska na Muzičkoj akademiji na Cetinju. Magistrirala je s najvišom ocjenom u klasi profesora Vujadina Krivokapića. Dobitnik je prvih nagrada na brojnim takmičenjima. Izvela je veliki broj resitala u saradnji sa pijanistkinjom Ninom Vuleković. Nastupala je i kao solista sa orkestrom RTCG i kao član mnogih orkestara i kamernih ansambala u Crnoj Gori i inostranstvu. Kao član internacionalnog “Young Euro Classic” orkestra nastupala je 2010.i 2012. godine na turnejama po Njemačkoj, Hrvatskoj i CrnojGori. Od 2011. godine član je Crnogorskog simfonijskog orkestra. Nastupa i kao dio gudačkog kvarteta “Allegria“. Premijerno je izvela djela mnogih crnogorskih kompozitora – Nine Perović, Slobodanke Dabović, Aleksandra Perunovića i Milivoja Pićurića.